Nancy Knowlton, de CEO van SMART opent de Global Education Technology Summit 2011. Twee dagen presentaties van onderwijsmensen vanuit de hele wereld.

Haar presentatie doet ze, uiteraard, op een SMARTboard.

You can get people to move in a direction that they at first did not want to do, just by changing things. “What’s In It For Me” is daarbij een belangrijke drijfveer. Om te illustreren dat het kan laat ze het onderstaande filmpje zien.

Creativiteit in het onderwijs is volgens haar enorm belangrijk.

Ze geeft aan dat 11% van de 35 miljoen classrooms in de wereld een Interactive White Board (IWB) heeft. Nederland staat wereldwijd op de 13e plaats. De Verenigde Staten staat bovenaan. China op plaats 2. Ranglijst is puur op aantallen borden. Frans Peeters merkte op dat je het eigenlijk zou moeten bekijken naar inwoner aantallen (scherp Frans 🙂 )

De uitdaging voor de komende jaren ligt bij de aantallen onderwijzers die daadwerkelijk lesgeven met IWB’s. Alle onderzoeken tonen aan dat het aantal IWB’s enorm zal groeien, kunnen de onderwijzers dat aan?

De KHAN Academy kwam ook weer voorbij in haar verhaal. Op elk congres dat ik bezoek worden zij genoemd. Wordt hun content in Nederland wel eens gebruikt in de klas? Ik hoor het graag.

Om aan te tonen dat we nog een lange weg hebben te gaan liet ze zien wat je te zien krijgt als je bij Google op afbeeldingen van “teachers” zoekt. Je komt dan vooral de oude schoolborden tegen. Enorme ouderwetse beelden dus (de vrouw rechtsonder heeft trouwens wel een mobiel bord, best modern…). Wat zegt dat over de staat van het onderwijs? Interessante “verwante zoekopdrachten” die Google trouwens geeft, zegt dat iets over de teachers zelf? 🙂

De rest van de twee-daagse zat boordevol met presentaties van onderwijsmensen uit veel verschillende landen. Goede presentaties, soms ook minder goed, maar alles bij elkaar een enorme ervaring.

Tijdens de pauzes en de lunch gesproken met schooldirecteuren uit de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Kenia en Ethiopië. Indrukwekkend om te horen hoe scholen er in die landen uitzien, hoe ze gefinancierd worden en wat hun problemen zijn. In de VAE is geld geen issue, onderwijs is voor iedereen gratis. De scholen beschikken over de modernste middelen. Echter, als je midden in de woestijn een school neerzet dan is afstand een probleem. Sommige leerlingen van deze school reizen dagelijkse 200km enkele reis naar school, ’s middags weer 200km naar huis. Er zitten leerkrachten bij die elke week 2000km aan woon-werkverkeer hebben. In Kenia hebben ze hele andere problemen. Het begint bij stroom, die is er vaak niet, daarna het gebrek aan internet. Grootste probleem is misschien nog wel dat de leerkracht tot nu toe altijd de “koning” van het dorp was. Als hij zei dat het waar was, dan was dat zo. Met de komst van het internet staat zijn waarheid opeens onder druk, hij heeft dus geen haast om dit snel de school binnen te halen. In Ethiopië is in ieder geval alle software illegaal, verder hebben ze ongeveer dezelfde problemen als in Kenia.

Hieronder een opsomming van een paar van een paar belangrijke punten die ik de afgelopen dagen voorbij heb zien komen:

• Kunnen we met de technologie die we tot onze beschikking hebben “Learning Expeditions” creëren, aldus onze eigen Bob Hofman. Uit al zijn verhalen bleek hoe enorm waardevol dit is voor de ontwikkeling van het kind.
• In de staat Maine in de VS hebben ze een serieus laptop project. 72.000 Macbooks, bij 172.000 studenten. Enorm groot project dus.
• Een Wordle van Macbeth kan en veel betere manier zijn om in de klas over Macbeth te praten dan dat we het boek erbij pakken.
• Laten we eerst de cultuur binnen het onderwijs aanpakken, voordat we technologie naar binnen duwen.
• Zonder goed leiderschap binnen de school krijg je technologie niet op de juiste manier aan de praat.
• Een erg interessante presentatie gezien van iemand uit Taipei (Taiwain). Ze zijn daar keihard bezig met een inhaalslag. Inhaalslag is misschien niet eens het juiste woord, ze zijn ons namelijk keihard voorbij aan het streven. Gratis wireless in vrijwel de hele stad, internet is dus geen issue. Laten we dan meteen maar naar de cloud gaan. Elke leerling een “electronic schoolbag”, zie plaatje voor de inhoud. Kosten van dit alles? Slechts $33.000 per klas… Tja, dat plaatst het in een ander perspectief, kennelijk zien ze in Taiwan dat dit investeringen zijn die gerechtvaardigd zijn, die nodig zijn om mee te doen in de “global economy”.

Overigens vond de volledige presentatie van de Taiwanees met behulp van een tolk plaats. Erg geestig om te zien. Ik heb er even een klein filmpje van gemaakt.

Al met al een paar zeer waardevolle dagen. Bedankt SMART, in het bijzonder Martin de Fockert, voor de uitnodiging!