As someone who has worked in the Business-to-Consumer (B2C) market in Europe for the last 10 years, I have always looked at the Holiday Season in the US. The enormous sales on Amazon at Black Friday and Cyber Monday have amazed me year after year. Just imagine 158 orders per second on Cyber Monday 2010. Shipping 9 million units around the world. Truly amazing. Continue reading
Category WoW
Kindle Fire, een eerste indruk
Mijn Kindle Fire is binnen. Precies één week na bestelling bij Amazon.com is hij thuis bezorgd. Het bestellen van de Kindle Fire is een uitdaging op zich, aangezien Amazon de Kindle Fire niet buiten de Verenigde Staten levert.
Gelukkig bestaat er een soort schaduwwereld, waar niets is wat het lijkt. Bij Shipito was binnen 10 minuten een adres in de VS aangemaakt, een suite in Oregon. Waarom Oregon? Omdat dat een staat is zonder sales taks, scheelt weer geld. Nadat ik de Kindle op een maandagavond had besteld werd hij donderdag in Oregon afgeleverd. Na wat controles kon ik hem meteen door laten sturen naar Nederland. 4 dagen later was hij hier.
De eerste Microsoft winkel
Eind vorig jaar opende in Bellevue (een voorstad van Seattle en om de hoek van Redmond waar Microsoft haar hoofdkantoor heeft) de eerste Microsoft Store. De opening werd verricht door Steve Ballmer zelf.
De store is het antwoord van Microsoft op de kritiek uit de markt en van aandeelhouders dat zij niet “sexy” zouden zijn.
Drie winkels naast een Apple store hebben ze nu hun eigen store geopend. De eerste winkel die alleen maar Microsoft gerelateerde producten verkoopt, maar ook veel service biedt.
Gisteren had ik eindelijk de kans hier even langs te lopen en ik zal heel eerlijk zijn: Microsoft is geslaagd in haar opzet!
Deze winkel is absoluut sexy. Er is duidelijk goed gekeken naar Apple winkels, maar waarom zou je dat ook niet doen. Dat concept heeft zichzelf bewezen. Microsoft gaat echter een stap verder door, waar Apple stores voornamelijk “wit” zijn, met veel kleuren te werken.
Zie hieronder een “360 graden” filmpje, gemaakt met mijn IPhone… 🙂
Overigens viel het me op dat de Apple store (3 winkels ernaast) als antwoord haar etalage ietwat heeft aangepast. Ziet er mooi uit. Zo zie je maar weer dat concurrentie alleen maar goed is en tot vooruitgang leidt!
Symantec in Mountain View
Gisteren was het eindelijk zover, we gingen op bezoek bij Symantec op hun hoofdkantoor in Mountain View. Mountain View ligt op iets minder dan een uur rijden van San Fransisco. Op weg van San Francisco merk je al dat je langzaam Silicon Valley binnen rijdt. Het hoofdkantoor van Oracle ligt langs de weg en vlak bij het kantoor van Symantec ligt Googleplex het hoofdkantoor van Google.
Symantec bestaat sinds 1982, heeft bijna 18.000 mensen in dienst die vanuit 40 landen wereldwijd actief zijn. Symantec staat hoog in de lijst van grootste software bedrijven ter wereld. Als het puur om beveiliging gaat dan staan zij op eenzame hoogte.
Onze contactpersonen uit Nederland waren ook aanwezig en hadden een erg goed 
programma voor ons in elkaar gedraaid in hun Executive Briefing Center. Als je kijkt naar de bedrijven die Symantec de afgelopen 6 jaar heeft overgenomen dan zie je dat zij veel, maar dan ook veel meer doen dan alleen beveiliging. Zij zijn naast beveiliging een grote speler op het gebied van onder andere software distributie, backup, authenticatie en Software Asset Management.
We hebben presentaties gekregen over de algemene strategy van Symantec, over de diensten die zij bieden vanuit de cloud, de unieke benadering die zij op het gebied van beveiliging van pc’s aan het doorvoeren zijn en overzichten van hoe al hun diensten en producten in elkaar grijpen. Erg indrukwekkend allemaal.
Zoals ik vorige week al schreef hebben wij veel geheimhoudingsverklaringen moeten tekenen. Ik kan er dus helaas niet 
al teveel inhoudelijk over vertellen. De onderstaande informatie is echter met enig zoekwerk vrijuit op het internet te vinden, geen probleem dus om te vermelden.
- Symantec ziet een verandering in het virus landschap. Vroeger werd er 1 virus ontwikkeld dat op miljoenen pc’s terecht kwam, nu kan het voorkomen dat er maar 1 pc in de wereld is waar een specifiek virus op staat. Je bent dan wel uniek 🙂 De gemiddelde “Harakit” variant wordt gedistribueerd naar 1,6 pc’s over de hele wereld… Dit heeft grote gevolgen voor hoe scherp je moet monitoren als beveiligingsbedrijf.
- Symantec heeft over de hele wereld Security Response Centers, niemand investeert zoveel in het monitoren van digitale bedreigingen als zij
- Symantec zorgt voor de beveiliging van Windows Azure, het cloud platform van Microsoft
- Symantec scant continu alle hackers fora op internet. Zij zijn een belangrijke bron van informatie met betrekking tot de kwaliteit van het beveiliging.
Zij zijn de grootste op het gebied van beveiliging vanuit de cloud, via hun Symatec.cloud (spreek uit Symantec dot cloud) oplossingen. Kijk hier voor gave real-time overzichten van actuele bedreigingen.
Kortom, ze nemen hun vak erg serieus, maar wat wil je dan ook als je de grootste bent in je vakgebied.
Wij waren al goed op de hoogte van het enorme aanbod van producten van Symantec. Als je echter zo dicht bij de bron alles op een rij gezet ziet, dan krijg je opeens een zeer duidelijk beeld van de strategie en de koers van dit bedrijf. Wij gaan nu samen met Symantec aan de slag om te kijken hoe het Nederlandse onderwijs nog beter door hun bediend kan worden. Dit heeft te maken met productaanbod, flexibiliteit van licenties, maar ook met communicatie rondom hetgeen zij te beiden hebben.
We gaan kijken of we in Nederland een dag kunnen organiseren waarin hetgeen wij vandaag gehoord hebben gedeeld gaat worden met onze klanten. Wij waren erg onder de indruk van de expertise die vandaag werd uitgestraald, dat werkt motiverend. Dat willen we onze klanten niet onthouden!
Op naar de volgende dag in Silicon Valley, op het hoofdkantoor van Adobe in San Jose.
Silicon Valley
Silicon Valley is een high-tech industriegebied in Santa Clara Valley, ten zuiden van de Baai van San Francisco in Californië.
De naam Silicon Valley komt van het element silicium, omdat dit element in de chips voor allerlei technische toepassingen voorkomt. Het gebied wordt namelijk gekenmerkt door een hoge concentratie van computergerelateerde bedrijven.
Enkele bekende bedrijven die hun hoofdkwartier in het gebied hebben zijn Apple, Hewlett-Packard, Intel, Sun Microsystems, eBay, Google Inc., AMD en McAfee. Ook zijn er enkele universiteiten.
‘Silicon Valley’ is een gevleugelde uitdrukking geworden voor andere plaatsen ter wereld die bekend staan om hun concentratie van hoogtechnologische industrie, zoals Bangalore (het ‘Indiase Silicon Valley’), Flanders Language Valley (het ‘Vlaamse Silicon Valley’) en Sophia Antipolis bij Valbonne, het zuid-Franse Telecom Valley.
Het bovenstaande is wat de Nederlandse Wikipedia over Silicon Valley te melden heeft. Niet echt heel veel dus. De Engelstalige Wikipedia pakt overigens wel stevig uit. 
Volgende week ga ik hier, samen met collega’s van SURFdiensten en APS IT-diensten, een paar dagen naartoe. We hebben gesprekken op het hoofdkantoor van Symantec en Adobe. Ze komen niet voor in de opsomming van Wikipedia NL, maar ik vind het toch geen kleine bedrijven.
Vooralsnog doet het, voor mij, magische en geheimzinnige achter de term “Silicon Valley” haar eer aan. Wij zijn de afgelopen weken gescreend door beveiligingsbedrijven en hebben meerdere geheimhoudingsverklaringen moeten tekenen. Kortom, het is duidelijk dat we extreem dicht bij de bron zitten. Een bron die veel waarde hecht aan het binnenshuis houden van informatie.
Ik zal via Twitter en via dit blog verslag doen van mijn belevenissen daar. Niet inhoudelijk, maar wel qua indrukken en het “toerist” gevoel. Want als ICT-liefhebber zal ik toch zeker als een toerist mijn camera in de aanslag hebben om al die hoofdkantoren vast te leggen.
Wil je een iets beter beeld hebben van de bedrijven in Silicon Valley dan kan je met een vergrootglas het onderstaande plaatje bekijken. Of kijk even naar deze completere opsomming.
Alpe d’HuZes 2010
3 juni 2010 vond Alpe d’HuZes plaats. Een bijzonder initiatief, voor een bijzonder doel. Hieronder mijn verslag van die dag.
De start van de Alpe d’HuZes is om 05:10. Als je de start mee wilde maken dan moest je dus vroeg opstaan. Om een plek te hebben waar we boven op de berg al onze spullen kwijt konden hadden we besloten dat het handig was om mijn auto daar te parkeren. Dit was dan een mooie uitvalsbasis voor kleren en eten. Een complicatie hierbij was dat er na 5:00 uur niet meer door Nederlandse auto’s gereden mocht worden op de route. Dit alles was eigenlijk niet zozeer een probleem voor mij, maar vooral voor mijn collega Annemieke. Annemieke was met ons meegegaan om tijdens de dag goed voor ons te zorgen. Zij zorgde er ook voor dat we boven op de berg een vast rustpunt hadden.
Ik wilde graag de start meemaken, mijn teamgenoten zouden later starten. Ik had bedacht dat het ook voor Annemieke handig was om vroeg boven te zijn. Kortom, om 4:00 uur ging zowel bij mij als Annemieke de wekker af 🙂
Na een ontbijt van rauwe magnetron pannenkoeken met stroop… gingen Annemieke en ik rond kwart voor 5 op stap. Ons huisje lag aan de zijkant van de berg, na 10 minuten rijden kwamen wij in bocht 16 de route op. (Wat handig is om te weten is dat de route 21 haarspeld bochten telt. Bocht 21 is de eerste bocht vanaf het dal). Ik heb snel mijn spullen uit de auto gepakt en Annemieke is naar boven gereden, terwijl ik met de fiets in het donker (met lichten op de fiets) naar beneden reed. Op dat moment stonden er al veel mensen langs het parcours. In elke bocht brandden tientallen kaarsen die je van te voren had kunnen kopen, als je de behoefte had om een kaarsje voor iemand te branden. Een spectaculair gezicht.
Na 4 bochten afdaling sloot ik aan in een enorme lange rij voor de start. Wij stonden te wachten op de linkerbaan, op de rechterbaan kwamen de eerste richting de berg fietsen. Mooi gezicht, de oprichters voorop, daarachter een heleboel mensen die de berg rennend naar boven gingen, daarachter Michael Boogerd die ook meedeed en gefilmd werd. Ook een aantal mensen die in rolstoelen naar boven gingen, puur op de kracht van hun armen. In de rij stond ik naast het team van Winvision. Erg toevallig dat je tussen al die mensen dan net weer naast bekenden staat.
Na 20 minuten wachten, op alle mensen voor mij, kon ik eindelijk beginnen. De eerste 4 bochten zijn het steilst, daarna wordt het iets minder steil. Alles hangt wel af van wat je onder “steil” verstaat. Zelfs de minder steile stukken zal je in Nederland niet snel vinden. Na de eerste bocht (bocht 21) werd ik ingehaald door Leontien van Moorsel. Leek mij een prima persoon om achteraan te fietsen, tot bocht 11 heb ik achter haar gefietst. Mooi om te zien hoe bekend zij nog is. Iedereen wordt aangemoedigd, zij wordt steeds herkend.
Te midden tussen al het gegil voor Leontien kijk ik even naar links. Blijk ik naast Jaap Stam te fietsen! Niemand herkende hem. Nog even aan hem gevraagd of hij Erben Wennemars meegenomen had. Via Twitter wist ik dat zij regelmatig met elkaar aan het fietsen waren.
Ik vertelde hem dat ik altijd erg onder de indruk was van zijn gemiddelde snelheid als hij met Erben fietst. Toen nog even over Erben gesproken en vervolgens maar weer onze eigen weg gegaan. Vervolgens kwam Michael Boogerd met een rotgang naar beneden fietsen, hij was in een supersnelle tijd naar boven gefietst en maakte zich op voor beklimming 2.
De klim ging voor mij eigenlijk best makkelijk. Wat erg cool was, was om in bocht 13 het Slim.nl spandoek te zien hangen. Dit hadden we de avond van te voren opgehangen. Het mooie van ons spandoek is dat je het al van een paar bochten van te voren ziet hangen, het oranje/wit was duidelijk zichtbaar!
Langzaam aan klim je dan door het bos naar boven. Zolang je in het bos zit zie je af en toe een weg boven je, maar je kan nog niet echt naar boven kijken. Op een gegeven moment komt dan het punt dat je opeens boven de boomgrens fietst. Vanaf dat moment zie je Alpe d’Huez liggen. Je ziet dan ook een lint fietsers over de berg gaan. Aan de ene kant een erg mooi gezicht, tegelijkertijd is het ook erg duidelijk dat je er nog lang niet bent. Tegen het eind aan werd het voor mij zwaarder. Waar ik in mijn achterhoofd al bang voor was gebeurde. Ik kreeg erge pijn in mijn linker bovenbeen. Voor het fietsen maakt het niet uit, de spieren doen gewoon hun werk. De pijn is echter geen pretje. Dit kwam ongeveer tegelijkertijd met het moment dat er een soort vals plat in het parcours zit. Als je de bocht om komt denk je een wat minder steil stuk te krijgen. Een brede weg met een vluchtstrook in het midden. Niets is minder waar, het is daar nog steeds erg steil en het stuk duurt erg lang. Dit was voor mij het moment dat opeens allerlei gebeurtenissen van 7 jaar geleden door mijn hoofd schoten. Heb in mijn hoofd een heel LUMC filmpje afgespeeld en herinnerde me dingen waar ik al 7 jaar niet aan heb gedacht. Om me hoofd weer leeg te krijgen heb ik in gedachte de twee behandelend artsen van Floor bedankt. Dat hielp, ik fietste meteen weer met een grijns door denkend aan mijn inmiddels kerngezonde 9-jarige dochter…
Na lang fietsen kom je dan uiteindelijk bij bocht 1 terecht. De eerste gedachte is dan dat je er bent. Gelukkig zie je meteen een bord staan dat de finish van de Tour de France nog 2,2 km verderop ligt. Kortom, je bent er nog lang niet. Gedragen door het publiek begin je dan toch makkelijk omhoog te rijden. Ik reed, gezellig pratend met wat andere fietsers, het dorp in. Daar krijg je nog even een steil stuk en opeens fiets je naar beneden en zie je de finish liggen. Ik was er, ik had het gehaald.
Het was 7:00 uur en helaas wist ik toen ook al dat dit voor mij waarschijnlijk de laatste keer van de dag zou zijn. Ik was niet moe, voelde me goed, maar mijn linkerbeen wilde niet meer. Na de finish heb ik snel Annemieke opgezocht, ik kreeg van haar een mooie omhelsing. Zij had inmiddels ook een sms van mijn collega Pieter gekregen dat hij aan zijn klim begonnen was.
Pieter bleek een enorme klimgeit te zijn. Hij fietste simpel naar boven, voelt zich thuis en laat zich op een fantastische manier meeslepen door het publiek, het doel van de dag en de uitdaging.
Hij kwam redelijk fit boven voor de eerste keer en besloot vrij snel om weer naar beneden te fietsen voor de twee klim. Natuurlijk niet nadat hij ook nog even door Annemieke werd aangemoedigd.
Na de tweede klim gaf hij aan dat de afdaling niet makkelijk was geweest. Het bleek dat er gedurende de dag ook een aantal mensen de bocht zijn uitgevlogen. Vooral de kou tijdens de afdaling was erg zwaar, in het dal zaten mensen die onderkoeld waren. Doordat je tijdens het dalen de hele tijd moet remmen krijg je snel enorme last van je handen. Kortom, niet eenvoudig.
Na de 2e klim heeft Pieter zich boven op de berg laten masseren, hij had inmiddels wat last van zijn rug. Toch kwam hij redelijk fit weer boven na klim 3. Vervolgens is hij nog een keer naar beneden gefietst om voor een 4e keer naar boven te gaan. Erg mooi allemaal.
Annemieke heeft ons de hele dag mentaal ondersteund, rende alle kanten op om drinken te halen en was druk bezig met aanmoedigen. Ook haar prestatie was top!
In het totaal hebben we met zijn vijven 13 keer de berg beklommen. Een prima prestatie voor een eerste deelname!
Tot zover het echte klimmen, maar daar gaat het eigenlijk niet eens om. Waar het om gaat is dat er bijna 3.000 mensen bezig zijn om een wanzinnige prestatie neer te zetten. Ze doen dat allemaal om aandacht te vragen voor kanker en om geld in te zamelen voor onderzoek. Boven op de berg beleef je dan ook het ene na het andere emotionele moment. Mensen fietsen huilend over de finish, dragen zieke kinderen met zich mee of hebben shirts aan met foto’s van overleden moeders/vaders/opa’s/oma’s/kinderen.
Eén moeder heeft haar zieke kind 14km in een rolstoel de berg opgeduwd. Erg indrukwekkend allemaal en heel bijzonder om mee te maken.
Wat ook mooi was is om te zien hoe er vanuit Nederland meegeleefd werd. De hele dag werd er gebeld, ge-sms-ed, via Twitter werd meegeleefd. De live site met de webcam stond ook continu aan. Op de dag zelf kwam er zo een hele campagne op gang om ons te steunen. Frans Peeters vermeldde het op InformaticaVO en op Twitter waren extreem veel mensen hiermee bezig.
Al met al is dit zeker voor herhaling vatbaar. In 2011 zal ik vaker naar boven fietsen, als team zullen we vaker naar boven fietsen en we streven ernaar om nog meer geld binnen te halen.
Willen jullie mij en team “Slim.nl” steunen voor Alpe d’HuZes is 2011, kijk dan op mijn Alpe d’HuZes actiepagina en doneer!
Wil je nog meer sfeer proeven, bekijk dan de officiële Alpe d’HuZes 2010 film
The WoW starts now
Een paar jaar geleden verraste Microsoft ons met deze slogan rondom de introductie van Windows Vista. Een achteraf gezien verkeerde keuze, die door hun gelukkig meer dan goed gemaakt is met de introductie van Windows7. Een paar jaar daarvoor hadden we ook al een keer een andere mooie oneliner gehoord toen Jos Staatsen (kent u hem nog ?) 
zei: “We gaan iets nieuws doen…” Nieuw was Sport7 zeker, de 7 was in dit geval echter geen garantie voor succes.
Lopend over de BETT moest ik opeens aan deze beide slogans denken. Al jaren kom ik hier en al jaren heb ik het idee dat ik steeds weer naar dezelfde dingen kijk. Dit jaar zie ik opeens een verschuiving. De evolutie van de smartboards en touchscreens zorgt ervoor dat er echt veranderingen plaats kunnen gaan vinden. Alles wordt opeens multi-touch, wat niets meer betekent dat dat je met meerdere (kinder) handen tegelijk op het scherm/board bezig kan zijn. Mijn kinderen spelen op de iPad al een spel waarin ze tegen elkaar kunnen sleeën. Meerdere handen op de iPad en alles werkt. 
De mogelijkheden die ik zie in de klas zijn eindeloos. Eindelijk krijg je de kans om echt interactief aan de slag te gaan. “Kom maar bij het bord staan en leef je uit!”
Wij, als softwarelicentie partij, zien dat softwareleveranciers hier ook massaal op inspelen. Er komen meer en meer leuke programma’s waarmee je, zowel op je eigen touch/tablet pc als op een smartboard, lekker creatief bezig kan zijn. Het mooie is dat al deze programma’s vooral bezig zijn met beelden. Het ziet er vreselijk intuïtief uit, waardoor taalbarrières helemaal weg vallen. Waar het voor de Nederlandse markt, zeker in het Primair-en Voortgezet Onderwijs, altijd een vereist was dat software gelokaliseerd was, is dit probleem met de nieuwe programma’s wat mij betreft van tafel. Als ik zie hoe mijn 4-jarige dochter met de iPad speelt dan is zij het levend bewijs dat taal voor haar geen issue is. De plaatjes zeggen genoeg, zij vindt zelf haar weg en leert ondertussen ook nog heel erg veel.
The WoW starts now dacht ik dus opeens toen ik over de BETT liep. We gaan echt stappen maken. Tegelijkertijd hoopte ik meteen dat onderwijzend Nederland denkt: “We gaan iets nieuws doen!” Zodra dat gebeurt ben ik ervan overtuigd dat er een wereld vol creativiteit in de klas open gaat.
Charles Stork 