Sinds een paar weken maak ik gebruik van TwUnfollow. Een simpel Twitter tool voor mensen die nieuwsgierig en licht masochistisch zijn. TwUnfollow geeft namelijk updates van mensen die gestopt zijn met jou volgen. Wat mij opvalt is dat er een heleboel mensen en bedrijven zijn die Twitter echt beschouwen als een medium waar je elkaar wederzijds volgt. “Volg jij mij niet terug, dan stop ik met volgen van jou…” Wat mensen daarmee eigenlijk bedoelen te zeggen is dat zij absoluut niet geïnteresseerd zijn in wat ik heb te melden, maar dat ze vooral bezig zijn met hun aantal followers omhoog brengen. Want als je veel volgers hebt dan ben je gaaf???

TwUnfollow laat ook zien dat de meeste mensen mij zo’n 3 dagen de kans geven om hun terug te volgen. Doe ik dat niet dan ben ik opeens niet meer interessant.

In mijn naïviteit dacht ik altijd dat Twitter wel degelijk geven en nemen is, maar niet perse volgen en terugvolgen. Met geven en nemen bedoel ik dat ik moeite heb met mensen of account die alleen maar “zenden”. Om dat te kunnen veroorloven moet je wel heel erg interessant zijn. Interactie is wat Twitter mooi maakt en ook het kunnen kijken naar interactie tussen anderen. Als iemand alleen maar zendt dan haak ik snel af. Kortom, zoals ik erin sta hoef ik dus niet altijd terug te volgen. Meningen en interesses verschillen nou eenmaal. Iemand kan mijn getweet interessant vinden, ik hoef daarmee niet meteen in die ander geïnteresseerd te zijn.

Nee, als je wil gaan volgen en terugvolgen dan moet je bij LinkedIn of Facebook zijn. Iemand doet een verzoek om vrienden te worden, na toestemming kan je elkaars contacten zien. LinkedIn is voor mij een puur zakelijke tool, wat ik hoofdzakelijk gebruik om te gluren naar contacten van anderen. Om het maar eerlijk te zeggen: Als je iemands vrienden kent dan kan je de persoon zelf wat beter plaatsen. Ik ben zelf redelijk passief bezig met LinkedIn, maar ben me er wel van bewust dat er door veel personen naar gekeken wordt. Lang geleden heb ik dus al besloten LinkedIn puur zakelijk te houden. Daarnaast heb ik voor mijzelf de regel dat ik mijn contacten toch zeker een beetje wil kennen voordat ik hun toelaat in mijn netwerk. Mijn verbazing is dan ook keer op keer groot als ik, na een afspraak van een half uur met iemand, binnen 5 minuten een LinkedIn mail ontvang. “Join my network on LinkedIn”. Tijdens het wandelen naar de auto zijn sommige personen kennelijk al bezig met LinkedIn. Hun doel is volgens mij een vergelijkbaar doel als de Twitter ontvolgers. Hoe meer contacten ik heb op LinkedIn, des te interessanter lijk ik. En dat terwijl ik altijd, zodra ik zie dat iemand 500+ contacten heeft, denk dat je toch nooit al die mensen echt kan kennen…

Al met al merk ik dat er een grote groep mensen is waarvoor al deze “sociale” media uiteindelijk slechts een heel oppervlakkig tool is. Veel mensen benaderen het vanuit de gedachte van het scoren van contacten, terwijl het juist een waanzinnig tool kan zijn om echte contacten op te doen. Met name Twitter geeft je de kans om mensen, die je misschien wel helemaal nooit gaat ontmoeten, echt te leren kennen. Wat is er nou mooier dan dat, wèl informatie delen of grappen maken maar niet moeten nadenken over borrelhappen en drankvoorraad. Al die personen of bedrijven met een andere insteek verwijs ik naar een briljante recensie op recensiekoning.nl. Zij geven hier erg mooi weer hoe goed bedoeld, heel oppervlakkig kan zijn…